Μίμης Καπέρδος

Προτείνοντας την νέα εκδοχή της Ελληνικής κωμωδίας ηθών 

Ο νεαρός καλλιτέχνης, ο οποίος ήδη έχει κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο ως ηθοποιός,  έγραψε και σκηνοθέτησε πέρσι το «Μεγάλο έργο» ταξιδεύοντάς μας στις «μέρες» και στα «έργα» του Σακελάριου και των άλλων λαοφιλών δημιουργών της εποχής του, σκληρά και νοσταλγικά μαζί, χωρίς ωστόσο να αντιγράφει το παραμικρό από το έργο τους αλλά εξελίσσοντάς το μέσα από τις δικές του εμπνεύσεις και κρατώντας μόνο τη δομή, το πνεύμα και το μέτρο. Συζητάμε μαζί του για την παράσταση που θα έχετε την ευκαιρία, μετά την βράβευσή της στο φεστιβάλ του θεάτρου Eliart,  να ξαναδείτε φέτος από τις 21 ως τις 25 Σεπτεμβρίου.

Ποιο ήταν το έναυσμα για να μεταφερθεί η δράση χρονικά και αισθητικά σε μια άλλη εποχή, όσον αφορά τη δραματουργία του «Μεγάλου έργου»;

Η πολιτική είναι ένα θέμα διαχρονικό που είτε το θέλουμε είτε όχι, άμεσα ή έμμεσα θα μας επηρεάζει. Ένας λόγος είναι αυτός! Για να δείξω ότι όσα χρόνια και να περάσουν, μερικά πράγματα παραμένουν ίδια. Ένας άλλος λόγος είναι το ότι έχω συμμετάσχει ξανά σε παράσταση αυτής της εποχής και με εντυπωσίασαν πολλά από τα στοιχεία της, ίσως γιατί εμείς οι νεότεροι δεν τα έχουμε ζήσει! Έτσι ήταν ευκαιρία να ξαναζήσω μέσα από το δικό μας έργο, όλα αυτά τα συναισθήματα και την αισθητική της.

Τι επιρροές δέχτηκες από τον Σακελάριο και τους άλλους μεγάλους του Ελληνικού κινηματογράφου, στις δεκαετίες 50-60.

Έχω διαβάσει έργα κι έχω δει ταινίες αυτής της εποχής και πιστεύω ότι θέλοντας και μη, δέχτηκα επιρροές. Επιρροές που αφορούν την δομή της παράστασης και όχι την δημιουργία της. Δηλαδή «έχτισα» το έργο πάνω στα θεμέλια που έχουν βάλει οι μεγάλοι δημιουργοί (Σακελάριος, Ψαθάς κ.α) χωρίς φυσικά να προσπαθήσω να μιμηθώ το παίξιμο των παλαιότερων ηθοποιών και τον τρόπο γραψίματός των συγγραφέων.

Πως διαχειρίζεσαι το χιούμορ έτσι ώστε να μην μετατρέπεται η δραματουργία σου σε φάρσα;

Πιστεύω ότι αυτές οι δύο είναι πολύ λεπτές έννοιες και εύκολα μπορεί να ξεφύγει κάποιος και να περάσει από το χιούμορ στην «μπαλαφάρα» και στο εύκολο αστείο χωρίς να το καταλάβει. Η δικιά μου λογική πάνω σ’ αυτό καθορίζεται από το μέτρο και την αλήθεια. Προσπαθώ να μην εκβιάζω το γέλιο με φτηνά αστεία και ψευτιές αλλά υπηρετώντας το κείμενο και την αλήθεια του πράγματος και κρατώντας το μέτρο.

Πως ήταν για σένα η εμπειρία του τριπλού ρόλου συγγραφέα-σκηνοθέτη-ηθοποιού στην παράσταση;

Ήταν κάτι πρωτόγνωρο γιατί δεν το είχα ξανακάνει. Είχε πολλές ευθύνες και αρκετές φορές και πίεση. Αλλά ταυτόχρονα είναι μαγικό και εντυπωσιακό να ξέρεις ότι η ιστορία που παίζεται είναι εξολοκλήρου δημιούργημά σου. Και αισθάνεσαι ακόμα καλύτερα όταν το αποτέλεσμα δικαιώνει τις προσδοκίες σου.

Ποιες είναι οι συγγένειες πολιτικού ήθους και κοινωνικής διευθέτησης της τότε εποχής με την δική μας, ειδικά μετά τα όσα αποκαλύφθηκαν εν μέσω οικονομικής κρίσης;

Πιστεύω ότι από την μεριά των πολιτικών, το μόνο που άλλαξε είναι η εποχή και τίποτα άλλο. Όσον αφορά την αντιμετώπιση της κοινωνίας θεωρώ ότι σήμερα, ύστερα απ’ όλα αυτά που έχουν αποκαλυφθεί, σίγουρα ο λαός έχει «ξυπνήσει» αλλά δεν ξέρω αν αυτό αρκεί. Οι άνθρωποι που έχουν το πολιτικό ήθος είναι ελάχιστοι και δεν νομίζω ότι μπορούν να αλλάξουν εύκολα την κατάσταση. Και παρατηρώ ότι αυτοί που έχουν το πολιτικό ήθος, ίσως για κάποιο λόγο, δεν αναμιγνύονται στην πολιτική με την κομματική έννοια.

Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;

Επειδή είμαι νέος στον χώρο προσπαθώ να εκμεταλλεύομαι όλες τις ευκαιρίες που μου δίνονται. Γι’ αυτό το λόγο έγραψα και το πρώτο μου έργο, για να δοκιμάσω τις δυνατότητές μου και σ’ αυτόν τον τομέα. Οι κριτικές και τα σχόλια μ’ ενθάρρυναν και θα συνεχίσω να κάνω τις ιδέες μου, έργα! Ακόμα προσπαθώ να έχω συνεργασίες και με μεγαλύτερους και πιο έμπειρους ανθρώπους του θεάτρου για να αποκομίσω όσο το δυνατόν περισσότερες γνώσεις και εφόδια για την καλύτερη εξέλιξη στη δουλειά μου. Τέλος, επειδή πιστεύω ότι η τέχνη του θεάτρου δεν μαθαίνεται ποτέ,  επιδιώκω να παρακολουθώ σεμινάρια και στα άμεσα σχέδια μου είναι επίσης κάποια σεμινάρια στο εξωτερικό. 

Καλή επιτυχία σε ότι επιδιώκεις κι ελπίζω σύντομα να δούμε το δεύτερο έργο σου. Πες τώρα αν θέλεις, για να κλείσουμε, ποια είναι η γνώμη σου για το «Επί Σκηνής»;

Γίνεται πάρα πολύ καλή δουλειά! Και χαίρομαι που δίνει την δυνατότητα και σε νέους ηθοποιούς να δείξουν την δουλειά τους αλλά και σε ανθρώπους που αγαπάνε το θέατρο να ενημερώνονται για ότι συμβαίνει στο χώρο αυτό.