Χρήστος Σπανός

Σταθμοί για μένα είναι οι συναντήσεις με σημαντικούς ανθρώπους

Ο Χρήστος αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και παρακολούθησε σεμινάρια υποκριτικής με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο και τον Μίνω Βολανάκη ενώ παράλληλα σπούδασε θεωρία, αρμονία και τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο.

Συνεργάστηκε με τον Πέτρο Γάλλια στην παράσταση χοροθεάτρου «Ήρως Άγγελος», με τον Διαγόρα Χρονόπουλο στους «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη και στον «Ρωμαίο και Ιουλιέτα» του Σαίξπηρ, με τον Ισίδωρο Σιδέρη στις «Τρωάδες» του Ευριπίδη, με τον Βασίλη Νικολαΐδη και με τον Δημήτρη Σεϊτάνη στο «Blood Brothers», με τον Κώστα Τσιάνο στους «Βατράχους» του Αριστοφάνη και επίσης στις παραστάσεις «Οι φοιτητές» του Ξενόπουλου, «Miserere» του Παναγιώτη Πασχίδη, «Ο βιολιστής στη στέγη» του Ζέζεφ Στέιν και «Μάνα κουράγιο» του Μπέρτολτ Μπέρχτ, με τον Βίκτωρα Αρδίττη στα μονόπρακτα «Εμείς οι άλλοι», με τον Κοραή Δαμάτη στο «Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι» του Τένεσυ Ουίλλιαμς και «Η τρελή του Σαγιό» του Ζιροντού, με τον Γιάννη Ιορδανίδη στις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, με τον Θέμη Μουμουλίδη στη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, με τον Γιάννη Μπέζο στις παραστάσεις «Τα σκουπίδια» του Γιάννη Ξανθούλη και «Ξενοδοχείο ο παράδεισος» του Φευντώ, με τους Μιχάλη Ρέππα-Θανάση Παπαθανασίου στο «Ποια Ελένη;», με τον Σταμάτη Φασουλή στα «Δύο τρελοί-τρελοί παραγωγοί» και «Σκηνοβάτες», με την Μελίνα Παιονίδου στην παράσταση «Αριστοφάνης a piacere» και με τους Γιώργο Ριζόπουλο-Ευθύμη Μπαλωμένο στο «Θοδωρής ετών 33».

Στον κινηματογράφο συμμετείχε στην ταινία του Βαγγέλη Σερντάρη «Βασιλική» ενώ στην τηλεόραση έλαβε μέρος στις δημοφιλείς σειρές «Δέκα μικροί μήτσοι», «Το μικρό σπίτι στο Παγκράτι», «Κόκκινος κύκλος», «Άκρως οικογενειακόν», «Safe Sex», «7 Θανάσιμες πεθερές» και «Μια στιγμή, δύο ζωές».

Στο «Επί σκηνής» μιλάει με πάθος για τα θεατρικά του όνειρα, για πρόσωπα και καταστάσεις που σημάδευσαν την πορεία του ενώ μοιράζεται σκέψεις και προβληματισμούς γύρω από τις δυσκολίες του επαγγέλματος.

Σε ποια παράσταση παίζετε φέτος;

Έλαβα μέρος στους «Σκηνοβάτες» σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή με το Εθνικό Θέατρο. Αυτή η παράσταση αποτελεί αληθινή πρόκληση για τον ηθοποιό καθώς το κωμικό εναλλάσσεται με το τραγικό. Το να συνεργάζεσαι με το Σταμάτη Φασουλή είναι μεγάλη ευτυχία και ταυτόχρονα σπουδή. Οι συντελεστές αυτής της παραγωγής ήταν πράγματι αυτό που λέμε «ένας κι ένας»!

Μιλήστε μου για τους σημαντικούς σταθμούς στην καριέρα σας.

Έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους σε αυτό το χώρο και από τον καθένα έχω αποκομίσει διαφορετικά πράγματα. Σταθμοί για μένα είναι κυρίως οι συναντήσεις με τους ανθρώπους που εκτιμάς και όχι τόσο οι ρόλοι. Το να σε παίρνει ο άλλος από το χέρι και να σου δείχνει έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης ρόλου από αυτόν που ήδη ξέρεις…

Ποιες στιγμές έχουν μείνει στην μνήμη σας από την ως τώρα εμπειρία σας;

Στιγμές; Είναι πολλές! Σίγουρα θα ξεχάσω πολλούς αλλά αυτή τη στιγμή έρχονται στο μυαλό μου οι συναντήσεις μου με τον Γιάννη Μπέζο, τη Ναταλία Τσαλίκη, το Σταμάτη Φασουλή, τον Γρηγόρη Βαλτινό, τον Κώστα Τσιάνο, την Αντιγόνη Βαλάκου, τον Κοραή Δαμάτη, τον Μιχάλη Ρέππα, τον Θανάση Παπαθανασίου, τη Σοφία Φιλιππίδου...

Τι ήταν για σας η κινητήριος δύναμη ώστε να συνεχίσετε την πορεία σας στον δύσκολο χώρο της υποκριτικής.

Δεν θα μπορούσα ν’ ασχοληθώ με τίποτα άλλο! Μέσα σε αυτό το χώρο, αισθάνομαι ότι εξελίσσομαι, ότι ισορροπώ. Το θέατρο με βοηθάει να ονειρεύομαι και να ανακαλύπτω πτυχές του εαυτού μου που χάνονται στην καθημερινή ζωή. Μ’ αυτή τη δουλειά ξεπερνάω τις ανασφάλειές μου, τους φόβους μου. Μόνο κάποιος που κάνει την ίδια δουλειά μπορεί να κατανοήσει ότι αυτό το ταξίδι παρόλο που σε πολλές στιγμές είναι επίπονο, είναι τόσο μα τόσο μαγικό!

Ποια είναι η γνώμη σας για το τηλεοπτικό κατεστημένο;

Τώρα βιώνουμε μια μεταβατική περίοδο, η οποία επηρεάζει και το χώρο της τηλεόρασης. Πιστεύω ότι γίνονται πολύ αξιόλογες δουλειές έστω και με λιγότερα χρήματα.

Ποια είναι η οπτική σας για τον Ελληνικό κινηματογράφο;

Αν και έχω κάνει μόνο μια ταινία, υπάρχουν άνθρωποι με όραμα και ταλέντο με τους οποίους θα με ενδιέφερε να συνεργαστώ στο μέλλον. Ο ελληνικός κινηματογράφος, ειδικά τα τελευταία χρόνια, διανύει ανοδική πορεία και διαγράφει ευοίωνες προοπτικές.

Ποια πλεονεκτήματα και ποια μειονεκτήματα έχετε επισημάνει στην θεατρική παιδεία στην Ελλάδα;

Δεν μπορώ να ξέρω τι γίνεται στις υπόλοιπες δραματικές σχολές. Πάντως η σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησα, παρέχει σημαντικά εφόδια τόσο στην υποκριτική όσο και στο τραγούδι και στο χορό έτσι ώστε ο ηθοποιός να μπορεί ν’ ανταποκριθεί και στο μιούζικαλ και στην πρόζα, δηλαδή σε πολλά, διαφορετικά  είδη θεάτρου.

Ποιοι δημιουργοί υπήρξαν για σας κινητήριες δυναμικές στην ως τώρα πορεία σας;

Είμαι σε αυτή τη δουλειά πάνω από δέκα χρόνια. Υπήρξαν και θα υπάρξουν στιγμές που δυσκολεύτηκα, που πιέστηκα. Τα λόγια του Μίνου Βολανάκη, του Βασίλη Διαμαντόπουλου, της Αντιγόνης Βαλάκου, έρχονται συχνά στο μυαλό μου...

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Κάνω γυρίσματα για μια νέα τηλεοπτική σειρά.

Ποια η γνώμη σας για το διαδικτυακό περιοδικό Επί Σκηνής;

Δεν υπάρχουν πολλοί διαδικτυακοί τόποι για το θέατρο και είναι σημαντικό ν’ αναπτυχθούν και παρόμοιες προσπάθειες καθώς όλο και περισσότερος κόσμος συνδέεται με το διαδίκτυο. Πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο περιοδικό, με πλούσια ύλη και έμφαση στους νέους δημιουργούς.