Σχετικά άρθρα
QUASARS |
Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη | |||
Πέμπτη, 09 Ιούνιος 2022 07:49 | |||
Πλέγμα από την ομάδα Quasars Φεστιβάλ Νέων Θεατρικών Ομάδων Off-Off Athens
Το Φεστιβάλ Νέων Θεατρικών Ομάδων Off-Off Athens στο Επί Κολωνώ είναι μια αγαπημένη θεατρική γιορτή και ταυτόχρονα μια ευκαιρία για νέες ομάδες να παρουσιάσουν την δουλειά τους στο κοινό. Για 12η χρονιά φέτος, το Off-Off Athens festival γίνεται πόλος έλξης για τους θεατρόφιλους που θέλουν να γνωρίσουν το νέο αίμα του Ελληνικού θεάτρου στα πρώτα του βήματα. Το “Επί Σκηνής” παρουσιάζει τις ομάδες που θα συμμετέχουν και μιλάει με τους δημιουργούς για την παράσταση τους.
Δραματουργία Ένας άνθρωπος που κυνηγά τις σκέψεις του, η Θεοδώρα που φοβάται να πεθάνει, το περίπτερο του Μόρα κι ένας αστός υπεράνω υποψίας. Τι τους ενώνει; Είναι ένας ή περισσότεροι; Σ' έναν κόσμο που η σκληρότητα έχει αντικαταστήσει την ευαισθησία και το μίσος την αγάπη, το/α πρόσωπο/α του έργου έρχονται να μας θυμίσουν πως κανένας άνθρωπος δεν είναι ακέραιο κομμάτι, πως συνδεόμαστε στους αιώνες των αιώνων. Πως το πλέγμα που μας ενώνει φτάνει τόσο βαθιά στα έγκατα της γης και πως είμαστε ενωμένοι για πάντα μέσα στο πρώτο αμφίβιο που περπάτησε τη γη μας.
Συνέντευξη Τι σας ενέπνευσε στη δημιουργία της δραματουργίας και ποια κατά τη γνώμη σας είναι η σχέση της με τις εμπειρίες που βιώνει η ανθρωπότητα σήμερα. Άντα Γιαννουκάκη: Η αναγκαστική απομόνωση και ο άπλετος ελεύθερος χρόνος στην περίοδο της καραντίνας, μας έφεραν αντιμέτωπες με σκέψεις που μας απασχολούσαν πάντα, αλλά δεν είχαμε το χρόνο να ασχοληθούμε μ’ αυτές, χαμένες η κάθε μία στην καθημερινότητά της. Στο επίκεντρο των σκέψεων μας, ο άνθρωπος και γενικότερα οι ανθρώπινες σχέσεις μαζί με ένα μεγάλο " Πως γίναμε έτσι; ". Παντού φόβος, θάνατος, πόνος, μοναξιά, θυμός. Φτάνει να βγεις από το σπίτι σου και θα το δεις. Άνθρωποι δυστυχισμένοι, μονάχοι, εχθρικοί, απομονωμένοι, αποσυνδεδεμένοι από τα συναισθήματά τους. Άνθρωποι που έχουν ξεχάσει να χαμογελούν, να αγαπούν. Άνθρωποι κρυμμένοι πίσω από οθόνες και εικονικούς κόσμους που ξεχειλίζουν ψεύτικη χαρά. Βία. Παντού βία. Βία φυσική, λεκτική, συναισθηματική, ψυχολογική, σεξουαλική, οικονομική. Σ' αυτή λοιπόν την εποχή που κινδυνεύουμε να μας καταπιεί η ασχήμια της, που όλα τρέχουν τόσο γρήγορα, εμείς οφείλουμε να πάμε ανάποδα. Ήρθε η ώρα να μπει ένα τέλος σ' όλα αυτά. Είναι ευθύνη όλων μας να θυμηθούμε ποιοι είμαστε και γιατί είμαστε εδώ που είμαστε. Να κοιταχτούμε στα μάτια, να επικοινωνήσουμε σε παρόντα χρόνο με τη φωνή μας, τη δική μας φωνή. Να πάμε κόντρα στα νοσηρά κομμάτια της κοινωνίας και να αναζητήσουμε την αγάπη.
Πως δημιουργήθηκε η ομάδα σας, πως εμπνευστήκατε το όνομα της και τι σημαίνει; Μαρία Μανουσαρίδη: Και τα τρία μέλη της ομάδας γνωριστήκαμε στη σχολή “Θεατρική Τέχνη”, στην οποία και φοιτήσαμε .Η σκέψη για τη δημιουργία μιας θεατρικής ομάδας προϋπήρχε σχεδόν από τα φοιτητικά μας χρόνια. Η λέξη quasar είναι δανεισμένη από την αστρονομία. Τα quasars είναι εξαιρετικά λαμπροί και μακρινοί ενεργοί γαλαξιακοί πυρήνες, που εμφανίζονται στο ορατό φως ως σημειακές πηγές (σαν αστέρες), παρά ως εκτεταμένα σώματα (όπως οι γαλαξίες). Από εκεί προέρχεται και η ονομασία των κβάζαρ, αφού quasi-stellar σημαίνει «παρόμοιος με αστέρα». Είναι διττή η σημασία για εμάς. Από τη μία αποτελεί ένα σχόλιο ως προς την τάση υπερτίμησης των δυνατοτήτων αλλά και του κοινωνικού στάτους από ορισμένους καλλιτέχνες που μπορεί να πιστεύουν πως είναι στάρς σε μία χώρα με ανύπαρκτο star system , καταλήγοντας να προσποιούνται τους αστέρες και από την άλλη σημαίνει για εμάς την ουσία του θεάτρου, να είναι σημειακή πηγή, να εκπέμπει φως για τους άλλους.
Τι θα θέλατε να μεταφέρετε στο κοινό μέσα από την παράσταση σας; Άντα Γιαννουκάκη: Μέσα από αυτή τη δουλειά, η σκέψη μου οδηγείται σχεδόν εμμονικά στην αγάπη. Είναι σαν κάθε λέξη να έχει φωνή και να ουρλιάζει αγαπηθείτε γιατί χανόμαστε, μόνο η αγάπη θα μας σώσει! Αυτή φέρνει την ομόνοια και την συμπόνια, λέξεις που δυστυχώς έχουν ξεχαστεί σήμερα. Διανύουμε μια σκοτεινή εποχή, που δημιουργεί σκοτεινές ατομικότητες. Μέσα σ' αυτή την εποχή λοιπόν, επιθυμούμε ο θεατής φεύγοντας από το θέατρο να σκεφτεί, έστω και για λίγο, πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν ζούσαμε στην πλευρά της αγάπης.
Ποια πιστεύετε πως είναι η επίδραση του θεάτρου στις σύγχρονες κοινωνίες και με ποιον τρόπο επικοινωνεί τους προβληματισμούς των νέων ανθρώπων; Άντα Γιαννουκάκη: Θα δανειστώ μια φράση του Μπέρλοτ Μπρέχτ << Το θέατρο δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, μπορεί όμως να αλλάξει τους θεατές. Αν αυτοί θέλουν, μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. >> Νομίζω ότι τα λέει όλα! Η φύση της τέχνης, της όποιας τέχνης, είναι να συμπαρασύρει, να συγκινεί και να μετακινεί ψυχικά, όσο περισσότερο κόσμο γίνεται. Το θέατρο σου δίνει τη δυνατότητα μέσα σε λίγο χρόνο να μπορέσεις να θίξεις ταυτόχρονα όλα τα ζητήματα που απασχολούν ένα πλάσμα μέσα στην κοινωνία. Να αφουγκραστείς το κοινό, να εναρμονιστούν οι σκέψεις σας και να δημιουργήσετε μια κοινή εμπειρία. Ποια μέθοδο εφαρμόζετε στις πρόβες και με ποιο τρόπο συνεργάζεστε; Άντα Γιαννουκάκη: Το “Πλέγμα” είναι ένα έργο που γράψαμε εμείς για εμάς, είναι οι σκέψεις μας, οι προβληματισμοί μας, οι αγωνίες μας. Ξέραμε από την αρχή τι θέλουμε να πούμε. Η διαδικασία έρευνας και ανάλυσης σε ένα μεγάλο βαθμό είχε ήδη γίνει. Όταν ξεκινήσαμε τις πρόβες είχαμε αποφασίσει ότι κύριος άξονας μας θα είναι ο ψυχολογικός ρεαλισμός, χωρίς αυτό να είναι περιοριστικό. Έτσι λοιπόν αφεθήκαμε, πειραματιστήκαμε, τσαλακωθήκαμε, αυτοσχεδιάσαμε, παρατηρήσαμε, συζητήσαμε, θέσαμε συνθήκες, τις αλλάξαμε, τις ξανά αλλάξαμε, κρατήσαμε, πετάξαμε και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Με τη Φιλιππία και τη Μαρία είμαστε φίλες από τη σχολή, εκεί γνωριστήκαμε, κουμπώσαμε και μείναμε μαζί. Δεν είχε τύχει μέχρι σήμερα να συνεργαστούμε, αλλά ονειρευόμασταν χρόνια τη δημιουργία της δικής μας ομάδας. Στην αρχή ήταν περίεργο, έπρεπε να κρατήσουμε τις ισορροπίες να διαχωρίσουμε τη φιλία μας από τη δουλειά. Είναι όμως τόσο όμορφο να δουλεύεις με ανθρώπους που αγαπάς, ώστε όλα τα προβλήματα που προκύπτουν, ξεπερνιούνται. Τώρα που φτάνουμε στο τέλος αυτού του ταξιδιού μπορώ να πω πως η διαδρομή ήταν υπέροχη!
Τι πιστεύετε για τις θεατρικές σπουδές στη χώρα μας; Άντα Γιαννουκάκη:Καμία σχολή στον κόσμο δεν μπορεί να δώσει στον ηθοποιό όλα όσα χρειάζεται και καμία εκπαίδευση δεν αποτελεί εγγύηση υψηλού καλλιτεχνικού έργου. Οι δρόμοι διαμόρφωσης των καλλιτεχνών είναι πολλοί και πρέπει να μείνουν ανοιχτοί. Έτσι κι' αλλιώς στο δρόμο της τέχνης, τελείωση δεν υπάρχει. Στην Ελλάδα από τη μια υπάρχει η πολυμορφία εκπαιδευτικών τρόπων που προσφέρονται στους ηθοποιούς, δεδομένου και των πολυάριθμων δραματικών σχολών, και από την άλλη υπάρχει παντελής έλλειψη συστήματος στην προσέγγιση της υποκριτικής. ΟΙ Έλληνες ηθοποιοί ξεχωρίζουν για τη συναισθηματική τους ευελιξία. Αυτό οφείλεται τόσο στην κουλτούρα μας ως λαός, όσο και στην βασική φιλοσοφία που επικρατούσε σχετικά με την θεατρική παιδεία στη χώρα μας ως τα τέλη του περασμένου αιώνα, ότι δηλαδή υποκριτική ίσον συναίσθημα. Η υποκριτική όμως εξελίσσεται και οφείλουμε να ακούμε τις ανάγκες του θεάτρου σήμερα. Σίγουρα είναι απαραίτητο το συναίσθημα όμως απαραίτητη είναι και η δράση. Στο κομμάτι αυτό έχουμε δουλειά ακόμη. Ζηλεύω το σύστημα εκπαίδευσης των ηθοποιών στην Αμερική. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρόβες εκεί για το ανέβασμα μιας παράστασης κρατάνε τρεισήμισι εβδομάδες. Υπάρχει εκπαίδευση, υπάρχει σύστημα, μέθοδος που θεωρείται κοινός τόπος και αποτελεί εργαλείο συνεννόησης σκηνοθετών - ηθοποιών, δασκάλων – σπουδαστών.
Ποιες ευκαιρίες δίνονται στους νέους ανθρώπους στην Ελλάδα ώστε να προωθήσουν την δουλειά τους; Φιλιππία Πέτρου:Στην Ελλάδα επικρατεί αυτό τον καιρό, μεγάλη ανασφάλεια σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους. Το επάγγελμα του ηθοποιού, των σκηνοθετών και όλων των συντελεστών του θεάτρου γενικότερα είναι επισφαλές από τη φύση του. Σήμερα τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα από ότι ήταν πριν την πανδημία του κορωνοϊού. Δυστυχώς δεν παρουσιάζονται, ούτε δίνονται ευκαιρίες εύκολα στους νέους καλλιτέχνες. Ωστόσο είναι η ζωή η ίδια που θα σε παροτρύνει να βρεις τον δρόμο και να προχωρήσεις. Να εφεύρεις τους τρόπους ώστε να δημιουργήσεις τις δικές σου συνθήκες. Χρειάζεται τόλμη, πείσμα και πολλή, πολλή αγάπη σ 'αυτό που κάνεις ώστε να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιο.
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε επιχειρώντας να ενταχθείτε στο θεατρικό γίγνεσθαι της χώρας μας. Φιλιππία Πέτρου: Η ένταξη στο θεατρικό γίγνεσθαι της χώρας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Περιορισμένες ευκαιρίες, για ένα τεράστιο αριθμό ηθοποιών.
Τι όνειρα και τι σχέδια κάνετε για το μέλλον; Φιλιππία Πέτρου: Η ιδέα για την δημιουργία της ομάδας μας, τριβέλιζε χρόνια στο μυαλό μας. Το φεστιβάλ μας έδωσε το έναυσμα κ είπαμε έτσι απλά : "Τώρα είναι η στιγμή". Έχοντας δουλέψει την ομαδική αλλά και την προσωπική μας εξέλιξη, ήρθε ο καιρός να προχωρήσουμε. Η ομάδα μας θα παραμείνει κ μετά το πέρας του φεστιβάλ. Το φεστιβάλ για εμάς είναι μόνο η αρχή. Έχουμε σχέδια και όνειρα για το μέλλον. Έχουμε επίσης και ένα συρτάρι γεμάτο ιδέες και projects. Για την ώρα όμως επιθυμία μας είναι να συνεχίσουμε το ταξίδι μας με το "Πλέγμα"! Με πολλή όρεξη κ μεράκι!
Μιλήστε μου για το φεστιβάλ και την μέχρι τώρα εμπειρία σας από την συμμετοχή σας σ’ αυτό. Φιλιππία Πέτρου: Το φεστιβάλ του off off Athens, είναι ένας θεσμός που υπάρχει από το 2008. Με σεβασμό και σοβαρότητα δίνει την ευκαιρία στους καλλιτέχνες να πειραματιστούν ελεύθερα και να προβάλλουν το έργο τους. Έχει οργάνωση, είναι πολυσυλλεκτικό αλλά κ συγχρόνως πολύ βοηθητικό προς τους νέους καλλιτέχνες. Νιώθω πως ζω μια πολλή όμορφη εμπειρία. Πραγματικά!
Συντελεστές: Θεατρική ομάδα: Quasars Κείμενο/Σκηνοθεσία/Σκηνικά-Κοστούμια: ομάδα Quasars Φωτισμοί : Ρένος Βάρλας Video/trailer : Άντα Γιαννουκάκη Φωτογραφία : Έμη Μπαχτσεβάνη, Μαριάννα Πολυκρέτη Ερμηνεύουν: Άντα Γιαννουκάκη , Μαρία Μανουσαρίδη, Φιλιππία Πέτρου Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά Τετάρτη 15 Ιουνίου στις 20:15 & Πέμπτη 16 Ιουνίου στις 22:00
Εισιτήριο:Η γενική είσοδος είναι 5,00€ για τη μία παράσταση και 6,00€ για τις δύο παραστάσεις της ίδιας βραδιάς
ΘέατροΕπί Κολωνώ Κεντρική σκηνή Ναυπλίου 12, Κολωνός, Αθήνα Τηλ.: 210 5138067
Το Φεστιβάλ θα διαρκέσει έως 22 Ιουνίου 2022 με συμμετοχή 27 θεατρικών σχημάτων.
|