Ο Θεός βαριέται τώρα τελευταία
του Πέτρου Κουμπλή

Όταν ο Θεός βαριέται, η δημιουργία αρχίζει να παρουσιάζει προβλήματα τα οποία συγγενεύουν μ’ εκείνα που προκύπτουν όταν βαριέται ο ηγέτης μιας χώρας. Δύο άνθρωποι, συνηθισμένοι θα έλεγε κανείς και μάλλον κλασσικά δείγματα της παρηκμασμένης δημιουργίας, έχουν την ευκαιρία να τον συναντήσουν και να ζητήσουν το λόγο για τα χάλια του κόσμου τον οποίο έχει ραγίσει η θεϊκή πλήξη. Σύντομα θα διαπιστώσουν πως είναι μόνοι τους, χωρίς Θεό, αντιμέτωποι με το χάος και τις επιπτώσεις του, αφού εκεί πάνω, αν κάτι υπάρχει, σίγουρα αδιαφορεί πλήρως για την ύπαρξή τους. Το ενδιαφέρον αυτό θέμα που θα μπορούσε στα χέρια ενός Ιονέσκο να αποτελέσει την αφορμή για την δημιουργία ενός σαρκαστικού, αλληγορικού αριστουργήματος, στα χέρια δυστυχώς του άπειρου Κουμπλή κατέληξε ένα συνονθύλευμα από περιστατικά και διαλόγους χωρίς ουσιαστική σύνδεση και χωρίς δραματουργικό υπόβαθρο. Μια «τρικυμία εν κρανίω» κατατρύχει την διαχείριση της πλοκής ενώ από ένα σημείο κι έπειτα η παρακολούθηση της δράσης γίνεται εντελώς αδύνατη. Το «παράλογο» χρειάζεται πολύ ισχυρότερη δόμηση από την κλασσική αφήγηση για να μπορέσει να λειτουργήσει και στην προκειμένη περίπτωση οι αρμοί είναι χαλαροί ενώ οι εσωτερικές διαπλοκές σαθρές, με αποτέλεσμα να διαλύεται όλο το οικοδόμημα.

Ωστόσο η παράσταση μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εξ αιτίας της εμπνευσμένης και στιβαρής σκηνοθεσίας της νεαρής Γερογιάννη η οποία δημιούργησε μια σειρά ανατρεπτικών, ευφυών ευρημάτων και εκμεταλεύτηκε στο έπακρον τα ταλέντα των ηθοποιών της και μια ανόθευτη αίσθηση χιούμορ που φαίνεται να διαθέτει. Στην ουσία προσπάθησε να καλύψει τις ελλείψεις της δραματουργίας με πρόσθετα στοιχεία -τα οποία επεξηγούσαν ως ένα βαθμό τον λόγο ή τον ανέτρεπαν-, σχολιάζοντας σαρκαστικά τις δράσεις και κρατώντας αμείωτο τον έντονο, καταιγιστικό ρυθμό.

Εξαιρετικός ο Φραγκιόγλου στο ρόλο του Θεού που πλήττει, θαυμάσιοι και ο Λύκος κι ο Ζερίτης στους ρόλους των δύο ανθρώπων που παραδέρνουν ανάμεσα στην αδιαφορία τους και στο χάος γύρω τους, μαγικός ο Καρύδας ως αφηγητής. Τα κουστούμια και τα σκηνικά, ιδιαίτερα ευφάνταστα κι αστεία, συνοδοιπορούν με την σκηνοθεσία ενώ εξ ίσου συνεισφέρουν οι φωτισμοί του Κλωτσοτήρα κι η μουσική του Καραμουρατίδη. Μια δροσερή παράσταση που θα μπορούσε να εκτοξευτεί αν διέθετε ένα πιο σωστά διαρθρωμένο κείμενο.

Σκηνοθεσία : Μαργαρίτα Γερογιάννη
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Στίχοι τραγουδιού: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Σκηνικά/Κουστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Φωτογραφίες παράστασης: Ευτυχία Βλάχου

Παίζουν: Δημήτρης Φραγκιόγλου
Πάρις Λύκος
Ορέστης Καρύδας
Θανάσης Ζερίτης
Θέατρο «104»
Ευμολπιδών 41
Γκάζι
Τηλέφωνο: 210 3455.020
email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
Τιμή εισιτηρίου: γενική είσοδος 12 ευρώ- μειωμένο/φοιτητικό: 8 ευρώ – άνεργοι: 5 ευρώ
Διάρκεια παράστασης: 80΄ χωρίς διάλειμμα
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη 9.15 μ.μ εως 15/04/14