Νικόλας Πανταζής

Ταξιδεύοντας στις σκηνές του θεάτρου

Ο Νικόλας  μετά από 15 χρόνια στην υπηρεσία του αθλητισμού και συγκεκριμένα στο μπάσκετ, αποφάσισε πως για την ψυχική του ισορροπία θα έπρεπε ή να ζει ταξιδεύοντας ή να ταξιδεύει από εποχή σε εποχή κι από ρόλο σε ρόλο, στις θεατρικές σκηνές. Διάλεξε το θέατρο και συμπλήρωσε τις θεατρικές σπουδές του με φωνητική και χορό, ενώ παράλληλα έπαιξε στις παραστάσεις «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»   του Μποστ, «Όνειρο Θερινής Νύχτας»   του Σαίξπηρ και «Η Βελόνα και τα Παράσιτα»   του Μάριου Ποντίκα, σε σκηνοθεσία Θ. Κυριακού. Πέρασε από τα κινηματογραφικά πλατώ συμμετέχοντας στην ταινία Σκλάβοι στα Δεσμά τους  σε σκηνοθεσία Τώνη Λυκουρέση και σε μια σειρά από ταινίες μικρού μήκους. Φέτος συνεργάστηκε με την Κάρμεν Ρουγγέρη, παίζοντας στην παράσταση της «Το παιδί και το όνειρο». Τα πρώτα του δειλά θεατρικά βήματα τον οδήγησαν στην συνειδητοποίηση  της ουσίας της θεατρικής πράξης, διαποτίζοντάς τον με την μαγεία της τέχνης της υποκριτικής. Κι αν όντως δουλέψει σκληρά όπως μας είπε πως επιθυμεί, νέες ακόμα πιο δυναμικές θεατρικές περιπέτειες, θα ακολουθήσουν.

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

 Eίναι καθαρά θέμα προσωπικής ισορροπίας. Εάν δεν έκανα θέατρο, θα ταξίδευα συνέχεια.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

 Noμίζω ότι κυρίως είναι τα τέσσερα Α.  Ανεργία-Ανασφάλεια-Αναξιοκρατία-Ανηθικότητα. Και πρόκειται για προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος, όχι μόνο στον θεατρικό αλλά σε όλους τους χώρους.

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου;

Nα «θεατρικοποιώ» τα όνειρά μου.

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

 Πρώτοι μου δάσκαλοί μου όταν ήμουν μικρός, υπήρξαν οι κλόουν στο τσίρκο. Και γενικά η ατμόσφαιρα του τσίρκου. Παρακολουθώντας μια παράσταση τσίρκου και βλέποντας τους κλόουν σε δράση, μου μπήκε στο μυαλό η ιδέα του θεάτρου, η επιθυμία να κάνω θέατρο. Αυτός, όμως, που μου δίδαξε το σημαντικότερο πράγμα για το θέατρο, ήταν ένας δάσκαλός μου, ο οποίος μου έμαθε ότι ο ηθοποιός παίζει κάθε φορά σα να είναι η τελευταία.

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας;

 Πιστεύω πως μεμονωμένα, μερικές φορές, γίνονται κάποιες αξιέπαινες προσπάθειες. Αλλά το πρόβλημα είναι στη ρίζα, είναι συλλογικό και ξεκινάει από την παιδεία μας.

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

 Προσπαθώ να βρίσκομαι με ανθρώπους από τους οποίους έχω να κερδίσω πράγματα ώστε να γίνομαι καλύτερος.

Ποια κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

 Πιστεύω πολύ στη σκληρή δουλειά.

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

 Yπάρχουν θεατρικές ομάδες που κάνουν αξιόλογη δουλειά και ομάδες που υστερούν. Γενικά όμως πιστεύω πως η ομάδα μπορεί να φέρει την αλλαγή.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

 Eυκαιρίες για να μπορέσω να ικανοποιήσω την όρεξή μου για δουλειά. Φέτος μου ανοίγονται και κάποιοι ενδιαφέροντες δρόμοι στον τομέα της σκηνοθεσίας αφού παράλληλα έχω αναλάβει την παιδική σκηνή του δήμου Μαραθώνα.