| ΜΑΡΤΥΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ |
|
| Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη |
| Τετάρτη, 12 Νοέμβριος 2014 08:30 |
|
Μάρτυς μου ο Θεός
Μέσα στο πανηγυρικό κλίμα που επικρατεί στην Αθήνα του 2004, ο Χρυσοβαλάντης -ένας τυπικός αντιήρωας της εποχής μας, άνθρωπος απλός αλλά οπλισμένος με χιούμορ, με φαντασία και με μια ιδιαίτερη λεκτική ευφορία-, έχοντας βρεθεί στα πενήντα του άνεργος και με υγεία κλονισμένη, εξιστορεί τα πάθη που υφίσταται από παιδί στην αναμέτρησή του με την πραγματικότητα. Όλοι –οι γυναίκες που συναντά, οι εργοδότες του, ακόμη και η ίδια η οικογένειά του– τον προδίδουν, ενώ γύρω του διαγράφεται η εικόνα μιας κοινωνίας που, παρά την επιφανειακή ευμάρεια, βυθίζεται στην παρακμή. Ο Χρυσοβαλάντης είναι η μαγική περίπτωση χαρακτήρα που ενώ έχει πάνω του τα χίλια κακά της μοίρας του, σου γίνεται συμπαθής άμα τη εμφανίσει. Είναι φανατικά θρήσκος, αφελής, μισογύνης, ρατσιστής και μεταιχμιακή προσωπικότητα. Ταυτόχρονα είναι ειλικρινής, έχει χιούμορ που εξελίσσεται σε σαρκασμό, είναι αυθεντικός και γίνεται συγκινητικός μέσα από τον τρόπο που επιλέγει να σχολιάσει τον κόσμο μέσα του και τον κόσμο γύρω του. Δεν είναι εντυπωσιακός με κανένα τρόπο κι όμως μαγνητίζει. Στο ψυχοπνευματικό υλικό του του περιλαμβάνεται ένα υλικό πλούσιο, παράδοξο και τρομακτικό που αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο όταν περνάει τη γραμμή της λογικής και εκτινάσσεται σε παραληρηματική έξαρση. Βλέπει τα πάντα με τον τρόπο του παιδιού χωρίς τη διαμεσολάβηση της ενήλικης υποκρισίας. Προσεύχεται άλλοτε μηχανικά κι άλλοτε με μια θέρμη που μοιάζει να τον τυλίγει ολόκληρο. Η αδυναμία του να αντισταθεί τον κάνει υποχείριο των πάντων γύρω του αλλά ταυτόχρονα διαθέτει μια ελευθερία παράξενη στη σκέψη, που τον διαχωρίζει από το πλήθος. Ο ανώνυμος, πενηντάρης, άρρωστος, άνεργος κι ανέστιος που περιφέρεται μιλώντας μόνος του σε μια Αθήνα βυθισμένη σ’ επιπόλαιους πανηγυρισμούς λόγω της Ολυμπιάδας, είναι το πρόσωπο της πόλης που όλοι θα επιθυμούσαν να κρύψουν, είναι η ρωγμή της που στην πορεία, με την κρίση θα εξελιχτεί σε χάσμα. Και είναι ταυτόχρονα εκείνο το σκοτεινό κομμάτι του εαυτού μας που δεν αναγνωρίζουμε παρά μόνο όταν έρθουμε αντιμέτωποι με την υπέρτατη διαταραχή και την μέγιστη πτώση. Ποια θα είναι η μοίρα του; Ποια θα είναι στο εξής η πορεία του; Με τρόπο θα διασωθεί αν διασωθεί; Και σε τι χρησιμεύει;
Η Καραγιάννη δημιούργησε σ’ ένα λιτό αλλά και λειτουργικό σκηνικό περιβάλλον, μια παράσταση-ορόσημο αναδεικνύοντας όλα τα χαρακτηριστικά του ήρωα μέσα από ερμηνευτικές λεπτομέρειες, πλούσιες αποχρώσεις και κινησιολογικές ανατροπές. Πολύτιμο εργαλείο της ο Ιωσηφίδης, ένας ηθοποιός με αναμφισβήτητα προσόντα που για ακόμα μία φορά δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας σ’ έναν εξαιρετικά δύσκολο ρόλο. Η σκηνική του παρουσία, τα εκφραστικά του μέσα κι η εσωτερικότητα της ερμηνείας του είναι αναμφισβήτητα. Περνάει με μοναδική ευκολία από το κωμικό στο δραματικό και από το χαμηλόφωνο στην κραυγή. Έχει μέτρο, υποκριτική συνέπεια και το ταλέντο να διεισδύει στο χαρακτήρα που υποδύεται και να τον μεταφέρει αυτούσιο στο κοινό. Υποβλητικοί οι φωτισμοί κι «έξυπνη» η μουσική επιμέλεια.
Εταιρεία θεάτρου GAFF (GAFF: Ονομασία που δόθηκε τον 19ο αιώνα στο αυτοσχέδιο θέατρο στις φτωχότερες συνοικίες του Λονδίνου και άλλων μεγάλων πόλεων, στου οποίου την σκηνή ανεπαρκείς θίασοι παρουσίαζαν άγαρμπες παραστάσεις μελοδραματικού ρεπερτορίου. Το εισιτήριο κόστιζε μία ή δύο πένες.) Δημιουργήθηκε το 2010. Την καλλιτεχνική διεύθυνση έχει η Σοφία Καραγιάννη.
Παίζει ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης Διάρκεια: 80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 21:00, Τιμές εισιτηρίων Τιμές εισιτηρίων: 10 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (προπώληση, φοιτητικό, ΑΜΕΑ, άνω των 65 και πολύτεκνοι) και 5 ευρώ (ανέργων).
Πολυχώρος VAULT |
| Τελευταία Ενημέρωση στις Πέμπτη, 29 Οκτώβριος 2015 07:39 |
