Κωνσταντίνος Ασπιώτης

Ο χώρος του θεάτρου είναι δύσκολος αλλά υπέροχος

Ο Κωνσταντίνος κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη και αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας. Έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις των Κ.Θ.Β.Ε., Εθνικού Θεάτρου, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Χοροθεάτρου ΟΚΤΑΝΑ, Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, Angelus Nonus, Νέου Θεάτρου Θεσσαλονίκης, Highway productions, Terra Incognita κ.ά. Με σκηνοθέτες τους Κωνσταντίνο Ρήγο («Τα καινούργια ρούχα του Αυτοκράτορα», «Τιτανικός», «Bossa Nova», «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι–Σχεδίασμα Β΄», «Πολύ Κακό και τίποτα» κ.α.), Δημήτρη Λιγνάδη («Βατρα–Χ», «Δόκτωρ Φάουστους»), Νίκο Μαστοράκη («Το ξύπνημα της Άνοιξης»), Σίμο Κακκάλα («Τα μαξιλάρια της ουρανούπολης»), Δημήτρη Μαυρίκιο («Ανδρομάχη»), Γιάννη Ιορδανίδη («Ειρήνη»), Νίκο Καραθάνο («Ιούλιος Καίσαρας»), Θέμη Μουμουλίδη («Όρνιθες») κ.α. Επίσης έχει συμμετάσχει στις ταινίες «Στρέλλα» του Πάνου Κούτρα (4 Βραβεία Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου) και «Μη Φεύγεις» του Αλέξανδρου Πανταζούδη (Βραβείο κοινού – Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης). Ήταν υποψήφιος για Β΄ Αντρικό Ρόλο στα τηλεοπτικά βραβεία «Πρόσωπα 2005» για τη σειρά «504 χιλιόμετρα βόρεια της Αθήνας» του Αλέξανδρου Πανταζούδη. Ο ταλαντούχος και εργατικός ηθοποιός που έχουμε θαυμάσει πολλές φορές στο σανίδι «μιλάει» μέσα από τον τελευταίο του ρόλο, τον λόγο του Ντοστογιέφσκι και νοιώθει συγκινημένος. Του ευχόμαστε να ξανασυναντηθεί κάποτε με τον Ρώσο συγγραφέα και να πραγματοποιήσει όλα του τα θεατρικά όνειρα.

Σε ποια παράσταση παίζετε φέτος;

Φέτος συμμετείχα στις παραστάσεις «Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα» της Έλενας Πέγκα σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου, «Lonely tunes» του Νικόλα Στραβοπόδη σε σκηνοθεσία του ιδίου, και «Λευκές Νύχτες» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι σε σκηνοθεσία και διασκευή του Νικόλα Μίχα. Στα «ρούχα του αυτοκράτορα» συναντήθηκα με την Κορνηλία, έναν υπέροχο ρόλο, πάνω σε δεκαεξάποντα γοβάκια. Ξεχωρίζω την -για πολλοστή φορά- εξαιρετική συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Ρήγο, τον οποίο και πολύ αγαπώ. Στο «Lonely tunes» συναντήθηκα με τους αγαπημένους μου ήρωες των παιδικών μου χρόνων, και ερμήνευσα Λούκυ Λουκ, Οβελίξ και Αστυνόμο Σαΐνη. Ήταν απλά, τέλεια. Και ο νεότερος από μένα καλός ηθοποιός Νικόλας Στραβοπόδης, υπήρξε πολύ εμπνευσμένος και ακόμα περισσότερο εμπνευστικός στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα! Θα σου πω όμως και για την παράσταση που συμμετέχω αυτήν την περίοδο! Οι «Λευκές Νύχτες» του Ντοστογιέφσκι είναι μία αισθηματική ιστορία. Είμαι ευτυχής και έχω την τιμή να ασχολούμαι για πρώτη φορά με αυτόν τον σπουδαίο Ρώσο συγγραφέα  και να εκφέρω σε κάθε παράσταση τον λόγο του. Ο οποίος «λόγος» με συγκινεί και με εκφράζει απόλυτα. Αν και γραμμένος το 1846 είναι απίστευτα σύγχρονος. Ο ήρωας που υποδύομαι λέγεται «Ονειροπόλος». Είναι ένας νέος άνθρωπος, ο οποίος ζει μόνο μέσα από τα όνειρα και τις φαντασίες του, μέχρι να γνωρίσει την όμορφη Νάστιενκα ( Αλεξάνδρα Αϊδίνη ) και μαζί τον έρωτα και την αληθινή ζωή… Ο σκηνοθέτης Νικόλας Μίχας δούλεψε  με σεβασμό και μεράκι  για αυτό το μεγάλο έργο και εκτός από την σκηνοθεσία, κατάφερε και μία εξαιρετική θεατρική διασκευή, ενός διηγήματος που είναι δύσκολο να γίνει παράσταση. Προσωπικά είμαι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα.

Πως μπορούμε να δούμε αυτή την παράσταση;

Παίζεται στο Θέατρο Άκης Δαβής κάθε Δευτέρα και Τρίτη  στις 9.15 .

Μιλήστε μου για τους σημαντικούς σταθμούς στην καριέρα σας.

«Τα μαξιλάρια της ουρανούπολης» του Ευγένιου Τριβιζά, στο -Νέο θέατρο Θεσσαλονίκης- . Ήταν η πρώτη μου δουλειά μετά τη σχολή! Η Αφετηρία. Θυμάμαι ακόμα τη στιγμή  που μου έκανε την πρόταση ο Σίμος Κακάλας ο σκηνοθέτης μας! Ήταν στο καφέ «Αστόρια», στη Ναβαρίνου, απόγευμα..

«Bossa Nova» του Κωνσταντίνου Ρήγου, στο Εθνικό Θέατρο. Είναι μια παράσταση που αγαπώ πολύ. Ένιωθα  υπέροχα στη σκηνή του REX , στα παρασκήνια του, μετά για ποτό... Ήμουν απολύτως ευτυχισμένος και με εξέφραζε απόλυτα σε εκείνη την φάση της ζωής μου. Η πρόταση από τον Κωνσταντίνο στο μπαρ «Ginger ale» στα Εξάρχεια, βράδυ...

Ο τρίτος σταθμός είναι νομίζω αυτός που βρίσκομαι τώρα. Γιατί από καιρό ήθελα να παίξω ένα τέτοιο έργο, έναν τέτοιο ρόλο. Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου τον Νικόλα Μίχα που μου έδωσε την ευκαιρία να το κάνω. Νιώθω πραγματικά πολύ ωραία εδώ στις «Λευκές Νύχτες»!

Τι ήταν για σας η κινητήριος δύναμη ώστε να συνεχίσετε την πορεία σας στον δύσκολο χώρο της υποκριτικής.

Πραγματικά είναι δύσκολος χώρος. Αλλά είναι και υπέροχος χώρος. Υποθέτω ότι για μένα απλά το «υπέροχο» υπερέχει από το «δύσκολο» .

 Ποια είναι η γνώμη σας για το τηλεοπτικό κατεστημένο;

Δεν έχω γνώμη, γιατί δεν γνωρίζω σχεδόν καθόλου επί του θέματος.

Ποια είναι η οπτική σας για τον Ελληνικό κινηματογράφο;

Θεωρώ ότι κάτι καλό γίνεται. Στα θετικά της δύσκολης χρονιάς για την χώρα και τις τέχνες ήταν το ελληνικό σινεμά. Η «Στρέλλα» (στην οποία είχα την τιμή της συμμετοχής), ο «Κυνόδοντας», η «Ακαδημία Πλάτωνος», η ίδρυση Ελληνικής Ακαδημίας και τα βραβεία στα συν.

Ποια είναι η γνώμη σας για τους πολιτιστικούς φορείς στη χώρα μας;

Δυστυχώς θα το γενικοποιήσω γιατί αλλιώς θα μπορούσαμε να μιλήσουμε ώρες γι’ αυτό το θέμα και για τον κάθε φορέα ξεχωριστά. Η γενική εικόνα λοιπόν είναι προσπάθεια για το καλύτερο αλλά ανικανότητα γι’ αυτό. Κάποιοι προσπαθούν για το καλύτερο αλλά δεν είναι εύκολο να τα καταφέρουν σ’ αυτή τη χώρα, αυτή την εποχή.  Σ’ ένα σώμα που βρωμάει από την κορφή έως τα νύχια είναι δύσκολο να μη βρωμάει κάποιο από τα μέλη του. Δυστυχώς έρχονται δύσκολα χρόνια.

Ποια πλεονεκτήματα και ποια μειονεκτήματα έχετε επισημάνει στην θεατρική παιδεία στην Ελλάδα;

Το πολύ σπουδαίο είναι ότι έχουμε εξαιρετικούς θεωρητικούς. Το κακό είναι ότι δε τους διαβάζει κανένας. Η σωστή παιδεία (όχι μόνο η θεατρική) πρέπει να ξεκινάει από τους δασκάλους του δημοτικού. Να κοιτάνε τα παιδιά στα μάτια. Από το δημοτικό πρέπει να φτάνει ως το θέατρο η σωστή παιδεία.

Ποιοι δημιουργοί υπήρξαν για σας κινητήριες δυναμικές στην ως τώρα πορεία σας;

Ο Αντρέας Βουτσινάς που ήταν δάσκαλος μου και ο οποίος μας έμαθε να μας ενδιαφέρει όχι το πώς θα είναι το αποτέλεσμα αλλά το πώς να φτάσουμε ως εκεί. Πως να μάθουμε να κάνουμε πρόβα. Τον αγαπώ και τον ευχαριστώ. Ο Κωνσταντίνος Ρήγος γιατί θαυμάζω την αισθητική του και τον τρόπο που σκέφτεται πάνω στα πράματα. Και οι δύο υπήρξαν και συνεχίζουν να είναι πηγές έμπνευσης για μένα.

Ποια θεωρείτε την ιδανική συνεργασία που θα επιδιώκατε;

Quentin Tarantino, Pedro Almodovar, Woody Allen.

Πως αντιμετωπίζετε την οικονομική κρίση καθώς μάλιστα το θέατρο δεν προσφέρει ποτέ ικανοποιητικές αποδοχές;

Με υπομονή. Με φίλους. Και με το ταμείο ανεργίας ενίοτε, όταν μπορώ να μπω.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Στο άμεσο μέλλον διακοπές και γενικά ποιος ξέρει;

Ποιες στιγμές έχουν μείνει στην μνήμη σας από την ως τώρα εμπειρία σας.

Δεν ξέρω αν είμαι ρομαντικός άνθρωπος αλλά, θα ξεχώριζα πολλές στιγμές που είχα δίπλα σε ανθρώπους της δουλειάς. Γιατί για μένα μετράνε οι συνεργασίες με τους ανθρώπους που φτιάχνουμε μαζί μία παράσταση περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Μέσα σ’ αυτές τις συνεργασίες λοιπόν είχα την τύχη να γνωρίσω σημαντικούς ανθρώπους που, απ’ όλους, θυμάμαι πολλές, διαφορετικές στιγμές! Αυτές οι στιγμές είναι ο θησαυρός μου καλά κρυμμένος στο θησαυροφυλάκιο της μνήμης μου.  Όταν χρειάζομαι κάτι, ξέρω το συνδυασμό, απλά ανοίγω, και το παίρνω!