Δέρμα

της Έλλης Παπακωνσταντίνου

Η ομάδα ODC παρουσιάζει την καινούρια της δουλειά, σε σκηνοθεσία Έλλης Παπακωνσταντίνου, στον πολυχώρο «Βυρσοδεψείο» , έναν βιομηχανικό και ιδιόμορφα εντυπωσιακό χώρο, όπου όταν τον αντικρίζεις για πρώτη φορά, τίποτα δεν σε προϊδεάζει για αυτό που θα επακολουθήσει. Ένας παλιό βυρσοδεψείο, όπου γινόταν επεξεργασία δέρματος ζώων, μετατρέπεται σε χώρο επεξεργασίας ανθρώπινου δέρματος αυτή την φορά.

Η θεματική της σκηνοθέτιδας εκτείνεται σε τρία βασικά μοτίβα μέσα από τα οποία αναπτύσσεται το installation και performing art σκηνικό δρώμενο το οποίο μας παρουσιάζει. Το πένθος, η  Ιστορία της Ελλάδας αλλά και η φυσική ροπή του ανθρώπου προς τον καπιταλισμό και ότι αυτή έχει επιφέρει. Τα ιδιότυπα μουσικά νούμερα, κατά την διάρκεια των δύο πρώτων κουδουνιών σε εισάγουν, έξυπνα και χιουμοριστικά, στο πρωτότυπο σύμπαν στο οποίο θα γίνουμε θεατές, αλλά και συμμέτοχοι αργότερα. Στο τρίτο κουδούνι , οι περφόρμερς εισβάλλουν στο φουαγιέ και σε παροτρύνουν να πενθήσεις μαζί τους, ενώ λίγα λεπτά αργότερα ανοίγουν οι πύλες όπου θα περάσουμε στον κύριο χώρο εξέλιξης της παράστασης με τον πιο εντυπωσιακά μυσταγωγικό και πρωτότυπο τρόπο που έχω συναντήσει, εγώ προσωπικά, στο θέατρο. Πρόκειται για  μια σκηνική σύλληψη εξαιρετικής αισθητικής και εικαστικής αρτιότητας, με ηθοποιούς οι οποίοι διαθέτουν άριστα εκτελεσμένη κινησιολογία, οξυμένα εκφραστικά μέσα και βρίσκονται σε πυρετώδη εγρήγορση. Αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι η περφόρμανς είναι χωρίς διαλόγους, και με κάποιες πολύ μικρές απαγγελίες λίγο πριν το φινάλε, αντιλαμβάνεσαι την αξία και την αποτελεσματικότητα του επιτεύγματος των ηθοποιών. Η Παπακωνσταντίνου στήνει σκηνικές δράσεις, άλλοτε ζοφερές και εφιαλτικές και άλλοτε αιχμηρά σατυρικές  και γκροτέσκο, περιπλέκοντας τα είδη και τις αισθητικές φόρμες με έντονους ρυθμούς κι ακρίβεια, από το σωματικό θέατρο μέχρι το τσίρκο, κάνοντας αναγωγές και σε άλλες εποχές. Αυτές οι αναφορές καταλήγουν πάντα στο σήμερα και καταδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο το παρελθόν συνδέεται άμεσα με το παρόν αλλά ίσως και το μέλλον, πάντα ενταγμένες στο ιστορικό πλέγμα, μετατρέποντας ουσιαστικά τους «ήρωες» αυτούς σε καθρέφτη του ίδιου σου του εαυτού.

Η Παπακωνσταντίνου μας φέρνει αντιμέτωπους με το τέλος εποχής στο οποίο βρισκόμαστε και μας πετάει στα μούτρα όλες τις παθογένειες και τα ελαττώματα που έχουμε ως έθνος και που μας έφεραν στην θέση που είμαστε σήμερα. Παρελαύνουν μπροστά στα μάτια μας, κλισέ και  στερεότυπα, τα οποία έθρεψαν γενιές ολόκληρες. Επίσης επισημαίνει και το τέλος του δυτικού πολιτισμού, τουλάχιστον όπως τον ξέραμε μέχρι σήμερα .  Η παράσταση θέτει ερωτήματα γύρω από έννοιες όπως η ελευθερία, αλλά και τον ρόλο που έχει ο άνθρωπος στην εξέλιξη της Ιστορίας τόσο ως αυτόνομη μονάδα αλλά και ως κομμάτι ενός ευρύτερου κοινωνικού συνόλου. Αλλά παρόλο που αυτό το οποίο βιώνεις εκείνη την στιγμή βλέποντας την παράσταση, σε φέρνει αντιμέτωπο με την γυμνή και πικρή αλήθεια, υπάρχει από κάτω και μια αχτίδα ελπίδας και μια γλυκιά αγωνία για το μέλλον της Ελλάδας  αφού όπως μας ψιθυρίζει μια εκ των ηθοποιών λίγο πριν σβήσουν τα φώτα: «Στο τέλος θα νικήσουμε...»

Σκηνοθεσία: Έλλη Παπακωνσταντίνου
Εγκαταστάσεις & κοστούμια: Τέλις Καρανάνος & Αλεξάνδρα Σιάφκου
Δραματουργία: Στάθης Γραφανάκης
Κίνηση: Βάλια Παπαχρήστου & Χριστίνα Σουγιουλτζή
Μουσική: Τηλέμαχος Μούσας
Βοηθοί σκηνοθέτη: Θωμάς Διάφας, Davydd Cook, Σεμέλη Χαβιάρα

Παίζουν: Λευτέρης Ζημιανίτης, Άλκης Ζούπας, Άγγελος Καλίνογλου, Αναστασία Κατσιναβάκη, Θάνος Κοσμίδης/ Κοσμάς Χατζής, Νεφέλη Παπαδερού, Βάλια Παπαχρήστου, Βάλεια Τζανέτου, Adrian Frieling, Στέλλα Χριστοδουλοπούλου

Με την συμμετοχή περφόρμερς, μουσικών και εικαστικών.

Από 7 Ιανουαρίου

Βυρσοδεψείο
Ορφέως 174, Βοτανικός
Τηλέφωνο: 210.34.53.203. – 69.08.707.881.
Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00

Διάρκεια: 120΄

Είσοδος: 10 ευρώ