Χαίρε Νύμφη

του Γρηγόριου Ξενόπουλου

Το κείμενο, γραμμένο το 1930 και βασισμένο στο μυθιστόρημα του συγγραφέα «Ο Κατήφορος», είναι η ιστορία της Ρόζας Στάγγα, κόρης καλής οικογένειας, με πατέρα θεολόγο, η οποία πέφτει θύμα εκβιασμού από τον πρώτο της έρωτα τον Ζωζό, φοιτητή της νομικής και αστικής καταγωγής, ο οποίος εκμεταλλεύεται τον έρωτα της για εκείνον και την ωθεί τελικά στην πορνεία.

Η Λένα Κιτσοπούλου δημιούργησε μια παράσταση ευφάνταστη, στιλάτη, ανατρεπτική, κάνοντας προσθήκες και αλλαγές στο έργο του Ξενόπουλου, αλλάζοντας ριζικά το ύφος και τα επιμέρους δραματουργικά χαρακτηριστικά του. Η Κιτσοπούλου  ευφυώς αποφλοιώνει την δραματουργία απ’ όλα της τα ηθογραφικά και μελοδραματικά στοιχεία, κρατώντας το βασικό πυρήνα της προβληματικής του έργου που είναι  η σκοτεινή και καταστροφική πλευρά του έρωτα, η υποκρισία, η διαφθορά, η ερωτική προδοσία, η ανθρώπινη απελπισία και η ανάγκη του ανθρώπου για την αναζήτηση της ευτυχίας. Η σκηνοθέτιδα «διαβάζει» το έργο με μια έντονα σατιρική και μεταμοντέρνα ματιά επιτυγχάνοντας ένα αποτέλεσμα   μακριά από κλασικίζουσες, σκηνοθετικές φόρμες. Τα μοντέρνα και λειτουργικά σκηνικά σε εισαγάγουν  αμέσως μέσα στο χρονικό πλαίσιο στο οποίο έχει τοποθετηθεί η παράσταση. Ενδιαφέρουσες οι ενδυματολογικές επιλογές,  με μια κιτς αισθητική που είναι όμως πλήρως εναρμονισμένη με  όλα τα υφολογικά μοτίβα στα οποία κινείται η παράσταση. Οι μουσικές επιλογές του θιάσου τονίζουν την ήδη υπάρχουσα σουρεαλιστική διάθεση. Στην πρώτη πράξη υπάρχει μια ατμόσφαιρα καθολικής αποδόμησης, η οποία συνθέτει ένα σκηνικό τοπίο προκλητικό, ακραία τολμηρό με τα κιτς στοιχεία να είναι αρκετά  αλλά πλήρως αφομοιωμένα από την όλη αισθητική πρόταση που μας παρουσιάζει η Κιτσοπούλου.  Η παράσταση  είναι πλούσια σε σκηνοθετικά ευρήματα, άλλοτε εντυπωσιακά άλλοτε λιγότερο επιτυχημένα, με το αυθάδικο χιούμορ και μια διάθεση έξυπνης παρωδίας να κυριαρχούν οδηγώντας σ’ ένα αποτέλεσμα οξυδερκές και καίριο. Στην δεύτερη πράξη περιορίζονται τα ακραία στοιχεία   σε όλους τους επιμέρους τομείς της παράστασης, δίχως την παραμικρή απώλεια στον ρυθμό της. Εδώ, η σκηνοθέτης, εισαγάγει κάποιες πιο ρεαλιστικές πινελιές στην παράσταση, ειδικότερα στις δραματικές της στιγμές, χωρίς να παραμερίζει το πηγαίο χιούμορ που την διακατέχει  υφολογικά καθ’ όλη σχεδόν την διάρκεια της.

Οι ηθοποιοί υποστηρίζουν το εγχείρημα με πάθος οδηγώντας την παράσταση σε υψηλά ερμηνευτικά επίπεδα. Η Μαρία Πρωτόπαππα μέσα από την ερμηνεία της, επιβεβαιώνει την χημεία της με την σκηνοθέτιδα. Ενσαρκώνοντας μια εξαιρετική Ρόζα, αποδίδοντας με αξιοθαύμαστη  άνεση τις ψυχικές μεταπτώσεις της ηρωίδας κι έχοντας πλήρη έλεγχο των εκφραστικών της μέσων, φώτισε και την παραμικρή πτυχή του χαρακτήρα. Ο Γιάννος Περλέγκας  πειστικότατος  ως Ζωζός, αποδίδει με λεπτομέρεια τον ρόλο του αδίστακτου κι ερωτύλου αστού, με κάθε του κίνηση και βλέμμα. Εξαιρετική η Ιωάννα Μαυρέα, ειδικότερα στον ρόλο της μάνας, με μέτρο κι εμπλουτίζοντας με υποδόριο χιούμορ τον χαρακτήρα της. Ο Γιάννης Κότσιφας ελίσσεται με άνεση ανάμεσα στους δύο ρόλους που επωμίζεται. Ο Αλέξανδρος Τσώτσης ισορροπεί αποτελεσματικά και με ευαισθησία ανάμεσα στο κωμικό και στο τραγικό του ήρωά του και τέλος η Λένα Κιτσοπούλου στην μικρή της εμφάνιση, είναι εύστοχη και βαθιά αστεία μέσα από την ιδιαιτερότητα του ρόλου της. Πλησιάζοντας η παράσταση προς το τέλος  της και καθώς κορυφώνονται οι δραματικές πτυχές του έργου, τις οποίες η σκηνοθέτιδα χειρίστηκε με μέτρο και τονίζοντας το υπαρξιακό υπόβαθρο των χαρακτήρων, η ίδια η παράσταση μετατρέπεται σε έναν σπαρακτικό ύμνο για την απώλεια της αθωότητας, για το τι είναι πεπρωμένο, για το κατά πόσον ορίζουμε εμείς οι ίδιοι την μοίρα μας αλλά και για το άπιαστο όνειρο που παραμένει άπιαστο μέχρι το τέλος.

Μια παράσταση  με άποψη, με ρηξικέλευθη σκηνοθετική οπτική, με ηθοποιούς απόλυτα ταγμένους στο σκηνοθετικό όραμα που υπηρετούν, η οποία θέτει ερωτήματα για το θέατρο γενικότερα. Θα έλεγα μια «παράσταση-πρόταση».

Σκηνοθεσία –διασκευή : Λένα Κιτσοπούλου

Σκηνικά-κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου

Μουσική: Νίκος Κυπουργός

Μουσική επιμέλεια : Όλος ο θίασος

Φωτισμοί : Νίκος Βλασσόπουλος

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Διώνη Κουρτάκη, Τζένια Κονταράτου

Βοηθοί σκηνογράφου: Μαγδαληνή Αυγερινού, Δάφνη Ηλιοπούλου

Παίζουν: Μαρία Πρωτόπαππα

Γιάννος Περλέγκας

Γιάννης Κότσιφας

Ιωάννα Μαυρέα

Αλέξανδρος Τσώτσης

Ντάνη Γιαννακοπούλου

Γιάννης Καπελέρης

Λένα Κιτσοπούλου.

Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν»

Φρυνίχου 14

Πλάκα

Τηλέφωνο:  2103222464

Παραστάσεις: Απογευματινή: Σάββατο  18.15

Βραδινές: Παρασκευή, Σάββατο  21.15 -Τετάρτη, Πέμπτη, Κυριακή 20.00
Εισιτήρια: € 20 (Παρ.-Κυρ.),  € 15 (Τετ., Πέμ, Σάβ. απογ.), Φοιτητικό: € 15, Νεανικό (κάτω των 25 ετών): € 10.

Διάρκεια: 120'

Ακατάλληλο κάτω των 16 ετών