ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΤΣΟΥΚΟ Εκτύπωση
Συντάχθηκε απο τον/την Ιφιγένεια Καφετζοπούλου   
Τετάρτη, 01 Φεβρουάριος 2017 19:38

Ρομπέρτο Τσούκο

του Bernard Marie Koltes

tsouko1

Η έννοια του ανθρώπου θα υπερβαίνει πάντα τις ιδιότητές του. Διότι πάντοτε θα είναι κάτι παραπάνω, κάτι που διαρκώς θα διαφεύγει και θα αποφεύγει την ταύτιση με το σύνολο των ρόλων που επιτελεί μέσω διαρκών εναλλαγών στην καθημερινότητά του. Συνεπώς, ακόμη κι αν εξετάζουμε την περίπτωση ενός δολοφόνου, οφείλουμε να κατανοήσουμε πως η ύπαρξή του δεν μπορεί να εξαντληθεί εντός του συγκεκριμένου πλαισίου-χαρακτηριστικού. Και στο έργο του Bernard Marie Koltes, Ρομπέρτο Τσούκο, διαφαίνεται μέσω του ομώνυμου ήρωα η ανεξάντλητη, ρευστή και συνεχώς ανοιχτή έννοια της εαυτότητας, η οποία εμπεριέχεται αλλά δεν ορίζεται από την έννοια της ιδιότητας. Ο Τσούκο πριν πεθάνει μιλά μέσω μιας γλώσσας ποιητικής και λυρικής, η οποία πραγματοποιεί αντίθεση όχι μόνο με την ωμότητα και την πεζότητα της ιδιότητάς του ως δολοφόνος, αλλά και με την ωμότητα της κοινωνίας-πλαισίου που τον περιβάλλει. Διότι όπως αποτυπώνεται και σκηνικά το έργο, μέσω της σκηνοθεσίας της Άντζελας Μπρούσκου, γινόμαστε μέτοχοι μιας κοινωνίας κυνικής και στυγνής όπου οι δολοφονίες που πραγματοποιεί ο πρωταγωνιστής, αν και θα έπρεπε να σοκάρουν τον θεατή, στην πραγματικότητα δεν το κάνουν, καθώς φαίνονται πλήρως εναρμονισμένες και κατάλληλα πλαισιωμένες από τον περίγυρο, με αποτέλεσμα να διαφαίνονται σαν μια σχεδόν αναπόφευκτη εξέλιξη. Τίθεται συνεπώς το ερώτημα: τον κυνηγούν και τον φυλακίζουν επειδή συμβολίζει το ανοίκειο και το παράταιρο ή επειδή στην ουσία αποτελεί έναν αντικατοπτρισμό τους; Διότι μέσα από την οπτική της Μπρούσκου ο Τσούκο περιβάλλεται από άτομα, τα χαρακτηριστικά των οποίων στην ουσία δεν απέχουν και πολύ από τα δικά του: η παιδούλα παρουσιάζεται σαν τραυματισμένο αγρίμι, η αδερφή της διαυγάζει μέσω της κινησιολογίας και του τρόπου ομιλίας της έναν επίσης τραυματισμένο και προβληματικό ψυχικό κόσμο, ο αδερφός της αποτελεί στην ουσία έναν σωματέμπορα, οι γονείς της μοιάζουν με σκιές, καθώς εμφανίζονται στον θεατή μόνο πίσω από μια σήτα, στο βάθος της σκηνής και με τη συνοδεία χαμηλού φωτισμού. Οι υπόλοιποι είναι επίσης άτομα του περιθωρίου, πόρνες -κοινωνική απόκλιση-, ένας γέρος -ηλικιακή απόκλιση-, μια κυρία-μητέρα στο μετρό, το παιδί της οποίας φορά μια μάσκα, προκαλώντας την αίσθηση του απόκοσμου και του παραμορφωμένου.

tsouko2 

Η ερμηνευτική γραμμή ακροβατεί σε ένα λεπτό σχοινί, όπου χρειάζεται ιδιαίτερη επιδεξιότητα, έλεγχο και προσοχή, ώστε να μην παρεκκλίνει από το κέντρο και χαθεί η ισορροπία. Καθώς η υποκριτική προσέγγιση των ρόλων, η οποία σε συνδυασμό με τον ενδυματολογικό κώδικα με παραπέμπει σε μια αλμοδοβαρική αισθητική, ισορροπεί ανάμεσα στο δραματικό και το γκροτέσκο και χρειάζεται ιδιαίτερο χειρισμό, ώστε να αποφευχθεί το μελό. Ξεχωρίζω την Παρθενόπη Μπουζούρη, η οποία κατάφερε όχι μόνο να ακροβατεί υποκριτικά με ακρίβεια χειρουργού σε αυτή τη λεπτή γραμμή, αλλά και να κινείται με υποκριτική ευελιξία στους διαφορετικούς ρόλους που ερμήνευε. Σκηνοθετικό ενδιαφέρον προκαλούσε η δημιουργία παράλληλων επιπέδων, του θεατρικού και του κινηματογραφικού. Η Μπρούσκου κινηματογραφώντας τη δράση που εκτυλισσόταν επί σκηνής επιτύγχανε το εξής αποτέλεσμα: έναν αναδιπλασιασμό της δράσης, ο οποίος συντελούσε στην πρόκληση μια σύγχυσης στην εστίαση του θεατή. Γεγονός που τον μυούσε αφενός στην σύγχυση που επικρατούσε στον εσωτερικό κόσμο του πρωταγωνιστή και αφετέρου παρουσιάζοντας τις δράσεις μεγεθυμένες και αποσπασματικές, φόρτιζε την ατμόσφαιρα δίνοντας την αίσθηση ενός ψυχολογικού θρίλερ. Σα να κατασκοπεύει και να παραμονεύει σε στενό κλοιό, ο οποίος στενεύει όλο και περισσότερο, μέχρι τον τελικό αφανισμό του ήρωα.

tsouko3

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης

Σκηνοθεσία – εικαστική άποψη – βίντεο: Άντζελα Μπρούσκου

Βοηθός σκηνοθέτη – μουσική επιμέλεια: Στέβη Κουτσοθανάση

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Παίζουν: Αντρέας Αντωνιάδης, Παρθενόπη Μπουζούρη, Άντζελα Μπρούσκου,

Γεωργιάννα Νταλάρα, Κώστας Νικούλι, Στράτος Τζώρτζογλου, Αντώνης Τσίλλερ

Θέατρο Τέχνης

Υπόγειο

Πεσμαζόγλου 5

Κέντρο

(Στάση μετρό Πανεπιστήμιο)
Τηλέφωνο ταμείου: 2103228706

Διάρκεια: 90΄

Μέρες και ώρες παραστάσεων

Δευτέρα- Τρίτη 21.15 & Κυριακή 21.30

Ως 28/2

Τιμές 15 ευρώ & 10 ευρώ μειωμένο