Το μαγικό ταξίδι της Ευγενίας

της Ντίνας Σταματοπούλου

Έχω τη συνήθεια να ερευνώ τις θεματικές που λατρεύω σε κάθε τους έκφανση και στη συνέχεια, να γοητεύομαι αναλόγως. Ε! λοιπόν, έχω μια μικρή αδυναμία στην παιδο-εφηβική κατηγορία των τεχνών εκεί που σε μαγεύει ο ενθουσιασμός  συγγραφέων, ηθοποιών και σκηνοθετών απέναντι σε ηλικίες που χρειάζεται ιδιαίτερη μαεστρία για να τις προσελκύσεις στον κόσμο της γραφής, του κινηματογράφου, της ζωγραφικής, στο οτιδήποτε σημαίνει τέχνη. Και τι πιο πολύχρωμο από ένα έργο διανθισμένο από φιλομάθεια και  παρορμητική ξεγνοιασιά που έχει να αντιμετωπίσει το ειλικρινά δύσκολο κοινό των παιδιών. Ειδικότερα όταν το κύριο κομμάτι του έργου της αφορά τα βιβλία και το πόσο τα έχουμε ποιοτικά αμελήσει, το ευφυέστατο πόνημα της Ντίνας Σταματοπούλου είναι κατόρθωμα κι όχι μια απλή αναπαράσταση υπό όρους υποτιθέμενης παιδικής αφέλειας όπως γίνεται συνήθως με εμπορικού περιεχομένου σκηνοθετικά ανεβάσματα.
Η θεσπέσια Ουρανία Φουρλάνου υποδύεται την ομώνυμη Ευγενία, ένα κοριτσάκι που έχει φιλοδοξίες...ντεντέκτιβ και που αρνείται πεισματικά να δεχτεί πως τα βιβλία είναι απόλαυση και φαντασία ταυτόχρονα. Όπως το θέτει το σημείωμα της περίληψης στο σάϊτ του 104, αφού αποκοιμηθεί η Ευγενία την ώρα του διαβάσματος,  "βρίσκεται κλειδωμένη στην Παλιά Βιβλιοθήκη και ο μόνος τρόπος για να βγει είναι να βρει το μαγικό Βιβλίο της Σοφίας!", είναι όμως ένας εφιάλτης ως φαίνεται εξαρχής; Θα προσπαθήσουν να τη συνετίσουν οι τρεις βιβλιοφάγοι στο να ανακαλύψει μέσα από σπαρταριστές περιπέτειες τη γλύκα και την πολυσυλλεκτικότητα της ανάγνωσης. Αυτά σε πρώτο επίπεδο παραπέμπουν σε μια απλοϊκή γραφή που σε άλλη περίπτωση, θα αγγίζε τα όρια της επανάληψης και των προσιτών λύσεων στο «μικρό-μεγάλο» κοινό παιδικών παραστάσεων. Η αλήθεια είναι πως οι αρχικές μου αμφιβολίες ξεπεράστηκαν μέσα από την ελκυστική διαδραστικότητα και την χάρη της ομάδας που ξεχύλισε από ζωντάνια και ευρηματικότητα όσο κυλούσε η δράση και η Ευγενία καθοδηγούταν από γνωστούς χαρακτήρες μύθων (Ηρακλής) και κλασικών ιστοριών (Πήτερ Παν) ώστε να ανακαλύψει το λόγο που…αξίζει να έχεις γνώση για το τι συμβαίνει στο περιβάλλον που ζεις. Μα ναι, είναι τόσα απλή η υπόθεση που όμως εμπλουτίζεται με παρουσίες ονειροπόλων ταξιδιωτών, σαν σε φαντασιακή τυμπανοκρουσία... Και το κεντρικό σκηνικό με τις μεταμφιέσεις των χαρακτήρων και τα σκιώδη παιχνιδίσματα στο άσπρο πανί, προσθέτει στον κορμό της παράστασης μια ενήλικη βαθύτητα που ενισχύει την παιδική ανεμελιά. Η Ευγενία γνωρίζοντας τις δεξιότητες του καθενός από τους βιβλιοφάγους αλλά και των πραγματικών και πλασματικών προσώπων που συναντά, καθρεφτίζει στο βλέμμα της την παιδικότητα που αποζητούμε και που σε αναγκάζει τρυφερά να διαπεράσεις τους φραγμούς ώστε να αφεθείς σε περιπέτειες μακροχρόνιες κι ασυμβίβαστες!

Η ξεχωριστή μου μνεία αφορά στο θέατρο σκιών το οποίο ενσωματώθηκε στα ιντερλούδια της Ευγενίας με τους άλλοτε περίεργους κι’ άλλοτε στομφώδεις χαρακτήρες κειμένων και ιστοριών να δρουν  μέσα από θαυμαστές, επικές διαδικασίες πτήσεων, τηλεμεταφοράς και χωροχρονικών ταξιδιών.  Το live-action θέατρο σκιών αποκτά μια ιδιαίτερη μαγεία όταν διαφυλλάσει την μυστικότητα του, σα να κατευθύνεται από αόρατες δυνάμεις και έτσι βυθίζεσαι αμαχητί στη γοητεία του! Οι ονειρικές σκηνές στο άσπρο πανί  εμπνέουν μια ιδιαίτερη συγκίνηση σ’ όσους τις παρακολουθούν  ακόμα κι όταν έχουμε να κάνουμε με «απειλητικές» μορφές του έργου, όπως η Περσεφόνη στον Άδη… Οι ενδυματολογικές συνθέσεις του Γιώργου Κωτσάκου σε συνδυασμό με τα φωτιστικά περιβάλλοντα της Μαρίας Γοζαδίνου δημιουργούν ένα πολύχρωμο εικαστικό σύμπαν στο οποίο εισχωρεί η πρωταγωνίστρια ώστε να συλλέξει στοιχεία, οδηγίες, μέρη που θα διασχίσει για να ξεπηδήσει επιτέλους εμπρός της το Μαγικό Βιβλίο της Σοφίας ενώ το κουράγιο και η αφύπνιση της συνείδησής της θα αποτελέσουν τις κινητήριες δυνάμεις της φαντασίας της. Η δράση εναρμονίζεται έντεχνα με τις αποχρώσεις της εύθραυστης ψυχολογίας των παιδιών και τις επίκαιρες καταστάσεις που βιώνουν αποδεικνύοντας πως για να δουλέψεις τη φαντασία και να ερεθίσεις την νόηση του παιδικού μυαλού απαιτείται να προβάλλεις αντίσταση στην τηλεορασόπληκτη και κοινότοπη καθημερινότητα που ταμπελοποιεί τις ιδιωτικές επιλογές μας. Το «βιβλίο – γνωστικό αντικείμενο» έρχεται αντιμέτωπο όχι μόνο με τους εφήμερους κινδύνους που διανθίζουν την δράση της ηρωίδας αλλά και με την αδιαφορία και την εμπορευματοποίηση που μαστίζει τις παιδο-εφηβικές εκδόσεις στη χώρα μας και σε παγκόσμιους εκδοτικούς οίκους.

Το εγχείρημα της Ντίνας Σταματοπούλου να εξωτερικεύσει την παιδική φιλομάθεια με την αιώνια ποιότητα της ανάγνωσης, παρουσιάζοντας στην πορεία εκλεκτικές πρωταγωνιστικές φιγούρες για να κρατήσει έντονο το ενδιαφέρον των νεαρών θεατών ξεφεύγει από τα στενά όρια μιας τυπικής παιδικής παράστασης ενώ διευθέτησε στην εντέλεια και το μουσικό κομμάτι της παράστασης. Θα ήταν επίσης άδικο να αφήσω ασχολίαστο το θεόμουρλο, ακούραστο καστ ηρώων…και ζώων (!) που με συνεπήρε πιο πολύ κι από τον ενθουσιασμό του λιλιπούτειου, ζεστού και πολύ ζωντανού κοινού!

Κείμενο – Σκηνοθεσία: Ντίνα Σταματοπούλου

Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Κωτσάκος

Πρωτότυπη Μουσική: Πλάτων Τσαμαδός / Ρωμανός Καλοκύρης

Σχεδιασμός Φωτισμών: Μαρία Γοζαδίνου

Κατασκευές – Μάσκες: Γιώργος Κωτσάκος

Πτυσσόμενο σκηνικό για περιοδείες: Γιώργος Σταματόπουλος

Υλοποίηση Κοστουμιών: Ολυμπία Χριστοφορίδου / Βάνια Αλεξάντροβα

Artwork: Παναγιώτης Σπούλος

Φωτογραφίες: Πηνελόπη Θωμαΐδη

Promo Video: Ζήσης Κοκκινίδης / Ίων Παπασπύρου

Παίζουν:Ρωμανός Καλοκύρης

Ιωάννα Μάντζαρη

Προμηθέας Νεραττίνι Δοκιμάκης

Ράνια Φουρλάνου

Κάθε Κυριακή στις 12 το μεσημέρι

Διάρκεια: 65 λεπτά

Γενική Είσοδος: 8 ευρώ.

(Ειδικές τιμές για σχολεία και ομάδες από 10 άτομα και άνω)